اوایل قرن بیست و یکم و اواخر قرن بیستم، اینترنت به یک وسیلة انتشار چند رسانه‌ای تبدیل شد. یعنی علاوه بر نوشته و متن، صدا و تصویر هم به این مجموعه اضافه شد و امکان دسترسی به اطلاعات از سه جهت بیشتر، مفصل‌تر و راحت‌تر شد. یکی از این ابزارها صوت است که به راحتی می‌توان به کمک آن اطلاعات را به دیگران منتقل کرد. قالبی که برای این منظور انتخاب شده «پادکست» نامیده می‌شود که یک نوع رادیوی بسیار خصوصی و شخصی است.

در واقع می‌توان گفت پادکست وسیلة تولید برنامه‌های رادیویی است با محتوای صوتی، که در شکل فراگیری در اینترنت جلوه می‌کند. پادکست وسیله شنیداری مناسبی است که این امکان را به وجود می‌آورد تا هر چه را بخواهیم در هر زمان و مکان و با هر وسیله‌ای بشنویم. وقتی که در ساعت خاصی یک برنامه از رادیو پخش می‌شود، اگر شما به آن علاقه‌مند باشید، به طور عادی باید در همان زمان حضور داشته باشید تابتوانید برنامه را بشنوید، اما پادکست این امکان را فراهم می‌کند تا در زمان‌هایی که شما نیستید و برنامه مورد علاقه‌تان پخش می‌شود، بتوانید آن را بشنوید. به عبارت دیگر پادکست به شما امکان می‌دهد در زمان دیگری به برنامه مورد علاقه خود دسترسی پیدا کنید.

تولید پادکست بسیار ساده است و تجهیزات پیچیده و عجیب و غریبی هم لازم ندارد. شما اگر بخواهید پادکست برای خودتان راه بیندازید به یک کامپیوتر، دستگاه صوتی، میکروفون بسیار ساده و معمولی ، یک خط اینترنت و یک وب‌سایت با کمی هزینه با استفاده از سرویس دهندگان بلاگ مثل همین وردپرس نیاز دارید.

به این ترتیب شما صاحب یک پادکست تولیدکننده و پخش‌کننده برنامه‌های رادیویی مربوط به خودتان هستید.

پادکست به دلیل امکان انتقال سریع پیام، از ذهن برنامه‌ساز به مخاطب، از بقیه رسانه‌ها سرعت خیلی زیادتری دارد و پیام‌های بیشتری را می‌تواند به شنونده و مخاطب منتقل کند. پادکست ابزاری است برای راه یافتن به دنیای رسانه‌های کوچک مثل موبایل، بلاگ و شبیه این‌ها. درعین حال پادکست امکان تولید و بیان خصوصی را در امر رسانه‌ می‌تواند خیلی خوب فراهم کند.